Ruhuyla yaşatır bizi

Ruhuyla yaşatır bizi,
İnsanım vekilim demiş
Bize sahiplik yetkisi vermiş
Esmasından bir meslek tecelli etmiş.
Özümüzü bilsek,aslımıza rucu etsek cennetteyiz.
Ama derinlere dalma der geçiştiririz.Oysa biz bir Rabbin vekiliyiz.Onu kendimizden ayrı diye düşünür.Girdaba gireriz.
Teslimiyet olmazsa inancımızı nasıl isbat ederiz.
İnsan Kamil diyorki.İman en az insani dahası ibrahimi, ahlakta insanı zirvesi Muhammedi olursa Türk süperleşir.Ruh derinlerde paslanırsa.Tahta şeytan veya mahlukat oturursa, can da tende azabta kalır.
İnsan öz ruhuyla ruhlanırsa cennetteki gibi dirilir.
Kendine gelir.
Sevgi muhabbet aşk derken,
Egitimle kendinden gecilir.
Yoksa adet hayatını herkes yaşıyor.Hatta diger canlılar bizden daha huzurlu yaşıyor.
Biz sevgiyi teselliyi kedi köpekte bitki çicekte arıyoruz.
Oysa biz parfümle degil içimizdeki mana iğde ağacımızla mis gibi kokmamız lazım.
Ben o kokuyu aldım.
İnsandan tabi koku oluyor.
İğde kokusunu andıran.
Maalesef taşlar yerinden oynamış, çiviler çıkmış dökülüyoruz.iyi akşamlar.